[Gracz] EdRoy

Czas Ruszyć w Drogę!

Przechadzając się pustynią w poszukiwaniu smoczych kul napotykasz ludzkie ślady. EdRoy schyla się by uważniej przyjrzeć się śladom. Wyglądają na zatarte, niestety tak nie udolnie że z łatwością idzie wytropić właściciela. Podążając dalej za śladami w oddali zauważasz rozbity kupiecki wóz. Ostrożnie podchodząc do niego sprawdzasz teren czy jest bezpiecznie a następnie przechodzisz do oględzin miejsca. Wnioskując po stanie w jakim znajduje się wóz stwierdzasz że został on zaatakowany dosyć nie dawno. Połowa towaru została jeszcze w wozie co może oznaczać że złodzieje mogą wrócić po resztę. Co masz zamiar zrobić:
!Zastawiam pułapkę.
!Czekam w ukryciu aby zaskoczyć wroga od pleców.
!Stoję przy wozie i czekam na bezpośredni kontakt.

!Czekam w ukryciu aby zaskoczyć wroga od pleców.

Przyglądając się dokładnie otoczeniu w którym znajduje się wóz oraz odkrytym śladom stwierdzasz że wróg przybędzie z północy. Chowasz się w okolicznych ruinach i czekasz aż przeciwnik wróci po resztę łupu. Po godzinie cierpliwego czekania zauważasz w oddali zbliżająca się grupę przeciwników którzy bez żadnego pomyślunku po prostu podchodzą do wozu i zabierają resztę łupu. Wyskakujesz na plecy wrogów. Co chcesz zrobisz dalej:
!Rozmowa
!Atak

!Rozmowa

Wyskakując na plecy wrogów. Stajesz w pewnej pozie i wołasz przeciwników aby się obejrzeli. Wszyscy odkręcają się. Jeden z nich mówi:

Przeciwnik 1 - O Cholera! Kim ty jesteś! Mów szybko zanim cię zabije!

Widząc reakcję jednego z bandytów unoszę ręce nad głowę.
- Spokojnie, jestem podróżnikiem-najemnikiem - mówię spokojnie. - Poszukuję jakiejś ciekawej i dobrze płatnej roboty a widzę, panom się chyba przyda.

Przeciwnik 1 - Czyżby szef znowu zatrudnił jakiegoś zielonego jak koper najemnika który padnie na strzał z łuku? Nie ważne, weź jeden z worków i chodź z nami. Szef się niecierpliwi.
Co robisz?:
!Atakuje
!Biorę worek i kontynuuje podróż pod przykrywką

Wzruszając ramionami, łapię za jeden z worków i idę za rabusiami.
- Jestem po prostu wędrowcem - szepczę pod nosem, zachodząc w myślach co powiedzieć szefowi bandy kiedy dojdzie do spotkania. Dwójka sama tak jakby dała mi zatrudnienie.

Mija pół godziny. Docierasz bez żadnych problemów do obozu bandytów. Wszyscy podchodzicie pod namiot szefa, w środku widzisz zamazaną skąpaną w cieniu postać. Wszyscy klękają, co robisz?:
!Klękasz
!Atakujesz

Droga była żmudna i nudna. Bandyci szli w ciszy, tak jak i ja. W końcu gdy dotarliśmy do ich obozu mój wzrok zmierzył wszystko dookoła. Musiała to być banda, która nie należy do postrachów szlaków handlowych. Gdy tylko przystąpiliśmy pod namiot i odłożyliśmy przy nim torby, bandyci uklęknęli. Nie myśląc długo, robię to samo. W końcu i tak już dużo ryzykuję będąc w ich obozie.

Wstając z kolan, unoszę nad sobą ręce w geście pokoju.
- A no nie jestem, ale zawsze mogę nim zostać - uśmiecham się z lekka przyjaźnie. - Jestem EdRoy, podróżnik. Szukam tego co nieodnalezione a za razem staram się świadczyć usługi jako najemnik - dopowiadam po chwili, powoli opuszczając ręce.

Szef - Najemnik powiadasz? Nie wyglądasz na kogoś kto lubi pobrudzić sobie ręce a tym bardziej na kogoś kto z przyjemnością odbiera życia. Potrzebuje osób które w razie konieczności zrobią wszystko aby zabrać łup i uciec. Nie potrzebuje chłopców udających mężczyzn. Zlikwidujcie go szybko i bezboleśnie.

Po tych słowach otacza cię grupa Trzech przeciwników:

Wzdychając głośno wykonuję odskok od przeciwników.
- Chciej pomóc a i tak w zamian dostaniesz zapłatę w formie darmowej śmierci - na mej twarzy pojawia się delikatny uśmiech.
Kumulując energię ki na !Ult staram się obrać za główny cel Fishera. Oceniając sytuację, staram się również trafić resztę przeciwników.